ΠτΔ: Έγιναν σημαντικές προσπάθειες, έτσι ώστε να διακριβωθεί η τύχη των αγνοουμένων

Σε ομιλία του ο Προέδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδηςστην εκδήλωση για τους αγνοουμένους στο Προεδρικό Μέγαρο, τόνισε ότι έγιναν σημαντικές προσπάθειες, έτσι ώστε να διακριβωθεί η τύχη των αγνοουμένων:

“Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες, σεβαστοί συγγενείς των ηρώων αγνοουμένων μας.

Είναι βαθιά η συγκίνηση που αισθάνομαι κάθε φορά που σας συναντώ. Και είναι έντονη η απογοήτευση όλων διότι όταν δεν είσαι σε θέση να πεις κάτι το ενθαρρυντικό, κάτι το ελπιδοφόρο πάντα είναι ως να μην έχεις να πεις οτιδήποτε.

Αν κάτι όμως με στηρίζει και όλους μας στηρίζει και μας δίνει το κουράγιο να συνεχίζουμε τη μεγάλη προσπάθεια μας για διαπίστωση της αλήθειας είναι γιατί μας πεισμώνει το δικό σας πείσμα, μας ενδυναμώνει η δική σας πίστη στον αγώνα που διεξάγουμε.

Θα ήθελα για άλλη μία φορά να σας εκφράσω τη βαθιά μου εκτίμηση και το θαυμασμό μου για την καρτερία στον πόνο σας.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω, και όχι μόνο από μέρους της Προεδρίας αλλά και των πολιτικών δυνάμεων, ότι όπου αλλού και αν έχουμε διαφορές εδώ μας ενώνει η αγωνία σας, ο πόνος σας, οι αγώνες σας, και είναι από όλες τις Κυβερνήσεις που έγιναν σημαντικές προσπάθειες, κατεβλήθησαν προσπάθειες έτσι ώστε να διακριβωθεί η τύχη των ανθρώπων σας που από το 1974 αγνοούνται.

Αν δεν έγινε κατορθωτό είναι για την αδιαλλαξία της Τουρκίας, γιατί εκείνοι που εγκλημάτησαν δεν εννοούν να αντιληφθούν ότι άλλο είναι τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται κατά τη διάρκεια του πολέμου και άλλο είναι η υποχρέωση από ανθρωπισμό να δηλώσεις, αν μη τι άλλο, πού έχεις εναποθέσει τα σώματα των όσων αποτελούσαν προασπιστές μιας δίκαιης υπόθεσης.

Δυστυχώς, μετά από 43 χρόνια η Τουρκία συνεχίζει να παραμένει το ίδιο αδιάλλακτη, συνεχίζει να παραμένει το ίδιο απάνθρωπη, συνεχίζει να παραβιάζει συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα των συγγενών των αγνοουμένων, συνεχίζει να περιφρονεί τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ, συνεχίζει να αγνοεί τα ψηφίσματα και αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, συνεχίζει να αποκρύβει και να μην επιτρέπει να γίνουν οι αναγκαίες έρευνες εκεί όπου έχουν ταφεί οι αγνοούμενοι μας.

Οι μαζικές μετακινήσεις δεν αποτελούν παρά την απόδειξη της συνέχισης ενός εγκλήματος που διαπράττεται από το 1974 μέχρι σήμερα.

Αυτό που θέλω να σας βεβαιώσω και εκ μέρους της Κυβέρνησης και εκ μέρους των πολιτικών δυνάμεων είναι πως θα συνεχίσουμε να καταβάλλουμε τις προσπάθειες που υπαγορεύει το καθήκον απέναντι σας.

Και θέλω να σας βεβαιώσω ακόμα ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει λύση χωρίς τουλάχιστον να διακριβωθεί η τύχη των αγνοουμένων.

Τόσο ο αρμόδιος Επίτροπος όσο και το μέλος μας στη ΔΕΑ αλλά και η ηγεσία των Συγγενών των Αγνοουμένων καταβάλλουν συντονισμένες προσπάθειες προκειμένου να έχουμε απτά αποτελέσματα στις προσπάθειες που και εσείς θέλετε και εμείς επιθυμούμε ώστε να υπάρξει επιτέλους φως, αλλά και τέλος σε αυτή την αγωνία.

Μόλις χθες είχαμε μια σύσκεψη όλων των εμπλεκομένων προκειμένου να ανασκοπήσουμε την πρόοδο και να δούμε ποια περαιτέρω διαβήματα απαιτούνται.

Μόλις πρόσφατα ήμουν στα ΗΕ και από του βήματος των ΗΕ αλλά και στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τον ΓΓ, και με τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ και ακόμη προχθές με τον Πρόεδρο Πούτιν και με οποιονδήποτε συναντήθηκα και συναντώ, το πρώτο που εγείρω, διότι πραγματικά είναι και ένα (θέμα) εξ εκείνων που μας αντιλαμβάνονται, είναι το ανθρωπιστικό πρόβλημα των αγνοουμένων.

Θέλω να ελπίζω πως μετά τα διαβήματα που έχουν γίνει για τα αρχεία των ΗΕ, της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, μετά την απόφαση κάποιων άλλων Κυβερνήσεων να διευκολύνουν στο να επιτύχουμε τη διερεύνηση αρχείων, μετά την απόφαση – που είναι ένα θετικό βήμα στο βαθμό που θα υλοποιηθεί – της Τουρκίας να επιτρέψει τα επόμενα τρία χρόνια δέκα ή τόσες έρευνες σε στρατιωτικές ζώνες, θα μας επιτραπεί επιτέλους να επιταχύνουμε αυτό το δύσκολο έργο που η ΔΕΑ διενεργεί. Δεν έμειναν πόρτες, δεν έμειναν τρόποι, δεν έμειναν μέθοδοι που δεν έχουν αξιοποιηθεί, και έχουν κληθεί όποιοι κατέχουν πληροφορίες να τις δώσουν είτε για τους αγνοούμενους μας του ’63-’64 είτε για τη μεγάλη μάζα εκείνων που χάθηκαν στον πόλεμο του ’74.

Νιώθω, συμπάσχω και θέλω να κατανοήσετε ότι οι προσπάθειες μας θα παραμείνουν επικεντρωμένες στο να σας δώσουμε το δικαίωμα επιτέλους να τελέσετε όσα η θρησκεία μας υπαγορεύει, δηλαδή να μάθετε την τύχη των αγνοουμένων, αλλά αν παρ’ ελπίδα είναι νεκροί να γίνει τουλάχιστον η νενομισμένη ταφή όπως αξίζει σε ήρωες και σε νεκρούς.

Σας βεβαιώ και πάλι, θα είμαστε δίπλα σας και στο πλευρό σας όλες οι πολιτικές δυνάμεις.”