Είναι ορισμένες αλήθειες που πρέπει να τις λέμε και να τις γνωρίζει ο κόσμος της αριστεράς έστω και αν κάποιοι θεωρούν ότι υστερόβουλα τα γράφουμε θεωρώντας την πραγματικότητα, ως κακεντρέχειες .
Το ΑΚΕΛ ξεκίνησε με υποψήφιο για την προεδρία της Δημοκρατίας τον Μάικ Σπανό, Τότε άρχισαν όλοι να λένε ότι ο Μάικ Σπανός θα πάρει τις εκλογές με μεγάλη δυναμική αλλά κάποιες φωνές εντός του ΑΚΕΛ φώναζαν για το αντίθετο. Φώναζαν ΟΧΙ στον Μάικ Σπανό και τελικά αυτές οι λιγοστές φωνές επικράτησαν ειδικά μετά τη τηλεοπτική παρουσίαση του Μάικ Σπανου στο Sigma.
Με τις δηλώσεις του στο Sigma ο Μάικ Σπανός έφερε τα πάνω – κάτω στο ΑΚΕΛ, κι έτσι πήραν ένα “βελούδινο” διαζύγιο αλλά το ρήγμα είχε ήδη δημιουργηθεί.
Αναγκαστικά έπρεπε ξανά από την αρχή η αριστερά να βρει άλλο υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές.
Έγιναν αρκετές βολιδοσκοπήσεις σε πρόσωπα της πολιτικής ζωής του τόπου αλλά κανείς δεν έδειξε ενδιαφέρον και απέρριψαν τη πρόταση του ΑΚΕΛ για να είναι υποψήφιοι.
Μετά από 3 μήνες αναζήτησης υποψηφίου, κατέληξαν στον Σταύρο Μαλά ο οποίος αποδέχτηκε χωρίς δεύτερες σκέψεις. Η βάση πέρασε μεν ομόφωνα την υποψηφιότητα Σταύρου Μαλά άλλα όμως προειδοποίησε την.ηγεσία του ΑΚΕΛ για αλλαγή.
Έτσι το ΑΚΕΛ ξεκίνησε την προεκλογική εκστρατεία λαβωμένο, κάποια ηγετικά στελέχη πίστεψαν ότι με το 30% που πήρε ο Μαλάς τη πρώτη Κυριακή θα κέρδιζαν και τις εκλογές.
Δυστυχώς δεν είχαν καταλάβει ότι το 30% το πήρε με τη πριμοδότηση από γνωστά κέντρα.
Το ΑΚΕΛ έδωσε στο Μαλά όλο κι όλο 24 με 25%.
Η πρώτη αποτυχία με τον Μαικ Σπανό, στοίχισε πολύ στο ΑΚΕΛ και αρκετά στελέχη θεωρούν ότι το κόμμα επλήγη ανεπανόρθωτα με την επιλογή του, γι αυτο και έχασε τις εκλογές.
Π.Α.