Η Ελλάδα στο μεταίχμιο μεταξύ του λυκόφωτος του 2017 και της αυγής του 2018

Άρθρο Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη*

Ζούμε ιστορικές στιγμές σαν κοινωνία .Σε μεγάλες περιόδους η ακμή ή παρακμή μιας χώρας είναι θέμα συγκυρίας και καταστάσεων που τείνουν προς τη μια η άλλη κατεύθυνση. Οι πολιτικοί αναλαμβάνουν λοιπόν να κάνουν εφικτό το όραμα της κοινωνίας για βελτίωση των συνθηκών ζωής όταν υπάρχουν δυσκολίες η γενικά υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες .

Σε επίπεδο λόγων θα έπρεπε να επικρατεί μια ρητορική η οποία να δίνει αισιοδοξία η στωικότητα στη κοινωνία.

Υποστηρικτική λογική και χαμηλοί τόνοι ούτως ώστε να υπάρχει σύνθεση απόψεων και αποσύνδεση από το πρόσφατο παρελθόν. Δυστυχώς επικρατούν κυνικές απόψεις που σε κάνουν να νοιώθεις ψυχολογική απόσταση από αυτούς που παριστάνουν τη πνευματική ηγεσία της χώρας.

Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκε η επανεμφάνιση του κου Παπαδήμου με την διπλή ιδιότητα του τέως Πρωθυπουργού καθώς και τη τωρινή του Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών. Θέλει πολύ θράσος να είσαι ο άνθρωπος που στεκόταν δίπλα στο κ ο Σημίτη και ξέροντας ότι βάζεις τη χώρα με πλαστά στοιχεία στη ζώνη του ευρώ να την οδηγείς στη μελλοντική καταστροφή γνωρίζοντας τις διαρθρωτικές αδυναμίες της. Να παριστάνεις το Πρωθυπουργό της Ελλάδας ενώ είσαι προϊόν μιας χρεωκοπημένης λογικής και δεν σε ψήφισε κανείς και όταν επιτέλους έληξε το συνοικέσιο όσων τον όρισαν να αλλάζεις θέση σαν σε σκάκι και να παριστάνεις το πνευματικό άνθρωπο ενώ έχεις φέρει τη καταστροφή.

<<Ανταγωνιστικότητα και Ανάπτυξη >> εκδήλωση στην Ακαδημία Αθηνών και ομιλία του με το απόσπασμα του Σαίξπηρ από τον Ιούλιο Καίσαρα << Το πεπρωμένο μας δεν βρίσκεται στα αστέρια αλλά στα χέρια μας >> στο Μέγαρο Μουσικής στις 10/11/2010 Η ομιλία είχε τίτλο << Δημοσιονομικός Εξορθολογισμός και Οικονομική Σταθερότητα >> Ένα είναι σίγουρο ότι τα έφερε όλα αυτά στη χώρα αλλά δεν τα βλέπουμε και το λέω ειρωνικά . Μετά από οκτώ έτη ακόμα να φανεί αποτέλεσμα σαν αυτό που περιγράφει.

Υπάρχει όμως και κάτι που ξεπερνάει τη φαντασία ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος Έλληνας που πρόσφατα του προσφέρθηκε η Αλβανική υπηκοότητα για λόγους ευνόητους μας προτρέπει. <<Αντισταθείτε σε παρακμή και διαφθορά μόνο που χρησιμοποιεί φτηνά επιχειρήματα. Συμφωνεί και υπερασπίζεται τη φράση του Πάγκαλου<< μαζί τα φάγαμε>> κάναμε ζαβολιές και βάλαμε το χέρι στο μέλι κλπ. Μαζί τα κάνατε σεβασμιότατε μη αποκαλύπτοντας στο λαό την αλήθεια ενώ τη γνωρίζετε και μη εκθέτοντας τους φαύλους. Λέει αυτολεξεί << Δηλαδή φταίει πάντα κάποιος ξένος ,τον ονομάζουμε έτσι η αλλιώς ,μπορεί να είναι Γερμανός μπορεί να είναι Αμερικανός , μπορεί να είναι Τούρκος. Μα επιτέλους φταίμε εμείς. Η καταστροφή και η άλωση της χώρας είναι ακριβώς αυτές οι τρεις χώρες που ορίζουν η οριοθετούν τα νόμιμα δικαιώματα μας και έχουν πολεμήσει εναντίον των προοδευτικών ανθρώπων με ναπάλμ έχουν εκτελέσει όποιον αντιστάθηκε και ανέβαζαν μαριονέτες στη κυβέρνηση. Η ταπεινοφροσύνη που λέτε είναι λάθος συνταγή και καταλήγει στη παθητικότητα και στην εξάρτηση.

Που πρέπει να στραφούμε λοιπόν το ερώτημα .Την απάντηση τη δίνουμε όσοι είμαστε στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας σαν επιτηδευματίες παρά το 75% φορολογία και ασφαλιστικό αγωνιζόμαστε να προσφέρουμε σωστές υπηρεσίες και υποστήριξη στο πολίτη και στις επιχειρήσεις. Φορολογούμαστε από το πρώτο ευρώ άδικα και βιώνουμε το ρίσκο του επαγγελματία που επενδύει .Στηρίζουμε την ανάπτυξη δημιουργούμε τον ελεύθερο άνθρωπο που ζει από την εργασία του παρά το πλαίσιο που είναι εχθρικό προς την επιχειρηματικότητα .Μακριά από κρατικοδίαιτη ανάπτυξη με αρχές και αξίες και ιδανικά. Ελεύθεροι και μη γνωρίζοντας τι σημαίνει ωράριο. Υπάρχει και μια άλλη κατηγορία ανθρώπων διάχυτη σε όλα τα επαγγέλματα είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα είναι όσοι έχουν αρχές αξίες και αποτελεσματικότητα.

Πιστεύω ότι μόνο για αυτές τις δύο κατηγορίες αξίζει να προσπαθείς και για την οικογένεια του ο καθένας και τη πατρίδα μας. Λέει ο Ελύτης << Έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα της Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ότι και η μοίρα του ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους του χρήματος και της εξουσίας. Έτσι γεννήθηκε το Άξιον Εστί >>

Η λύση βρίσκεται στη ρήση Βουλεύου μεν βραδέως, εκτελεί δε ταχέως τα δόξαντα Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας μτφρ: να σχεδιάζεις χωρίς βιασύνη αλλά να εκτελείς γρήγορα. Εάν δ’ έχωμεν χρήμαθ’, έξομεν φίλους μτφρ:αν έχουμε λεφτά, θα έχουμε και φίλους

Το 2018 λοιπόν ας είναι ελπιδοφόρο

«Αν η Ποίηση παρέχει μια διαβεβαίωση και δη στους μικρόψυχους καιρούς, είναι ακριβώς αυτή : Ότι η μοίρα μας βρίσκεται στα χέρια μας» τονίζει καίρια στην ομιλία του στην Στοκχόλμη ὁ Καβάφης.

*Οικονομολόγου-Φοροτεχνικού