Οι αρχές και οι αξίες του ελληνικού πολιτισμού, όπως έχουν εμποτίσει τον ευρωπαϊκό και τον οικουμενικό πολιτισμό μέχρι τις μέρες μας, είναι εντελώς ξένες με αντιδημοκρατικά και ανελεύθερα καθεστώτα. Όπως επίσης και οι παραδόσεις του έθνους μας δεν συμβιβάζεται με τον ολοκληρωτισμό και τη δικτατορία.
Αυτό κατέγραψε η ανιδικτατορική εξέγερση στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, το Νοέμβριο του 1973 και αυτό μας θυμίζει ξανά η φετινή επέτειος της εξέγερσης. Η 17η Νοεμβρίου ως συμβολικό ορόσημο υπενθυμίζει ότι οι αρχές, οι αξίες και τα ιδεώδη του ελληνισμού δεν μπορεί να τυγχάνουν καπήλευσης από καθεστώτα και αντιδημοκρατικές μειοψηφίες. Αλλά έχουν εμπεδωθεί μέσα στη συνείδηση, την ιστορική μνήμη και την γραμματεία και παράδοση του λαού μας που ακατάλυτες παραδίδονται μέσα από τους αιώνες στο σημερινό κόσμο.
Θυμίζει όμως και πόσο μεγάλο κακό προκάλεσε στην Ελλάδα, στον Ελληνισμό γενικότερα και στην Κύπρο πολύ συγκεκριμένα, η επτάχρονη στρατιωτική δικτατορία. Καπηλευόμενη τα εθνικά ιδανικά, η στρατιωτική Χούντα κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα, έβαλε τον ελληνικό λαό στον «γύψο», οδήγησε σε εθνικές περιπέτειες και έφερε την καταστροφή στην Κύπρο.
Σαραντατέσσερα χρόνια μετά την 17η Νοεμβρίου 1973, έρχεται στη μνήμη η δύναμη του φιλελεύθερου και δημοκρατικού φρονήματος του ελληνικού λαού που τόλμησε τότε να αντισταθεί στη Χούντα. Μέσα από τον αντιδικτατορικό αγώνα ξεχωρίζουν σίγουρα οι σκηνές των αρμάτων που δεν δίστασαν να επελάσουν εναντίον των νέων στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Η ηρωική στάση του φοιτητόκοσμου και των άλλων πολιτών που στάθηκαν ορθοί απέναντι στα τανκς, αποτελεί επιτομή του δημοκρατικού και ελευθερόφρονος ήθους του ελληνικού λαού.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν κατάφερε, δυστυχώς, να ανατρέψει τη δικτατορία. Τραγική ειρωνεία ότι η Χούντα έμελλε να καταρρεύσει οκτώ μήνες αργότερα, μετά το προδοτικό πραξικόπημα που έκανε στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974. Με συνεπακόλουθο τη βάρβαρη εισβολή που έφερε ξανά μετά από αιώνες την Τουρκία στον τόπο μας ως κατακτητή και προκάλεσε τη στρατιωτική κατοχή μεγάλου τμήματος της κυπριακής επικράτειας, αλλά και τη συστηματική εθνοκάθαρση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα στα κατεχόμενα. Μια εθνική καταστροφή της οποίας τις συνέπειες ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζουμε, προσπαθώντας να ανατρέψουμε την τουρκική κατοχή μέσα από μια πολιτική συμφωνία για επίλυση του Κυπριακού.
Εντούτοις, το φωτεινό παράδειγμα της αντίστασης στη δικτατορία αποτελεί οδηγό για την πορεία του έθνους προς τη δικαίωση. Παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει σήμερα, η Ελλάδα, παραμένει ο εμβληματικός τόπος της δημοκρατίας. Παρά τη δυσχερέστατη οικονομική θέση στην οποία βρίσκεται, η Ελλάδα δεν παύει να είναι και ο κύριος και φυσικός συμπαραστάτης στις προσπάθειές μας για την τελική λύτρωση από την κατοχή και την ομηρία στην Τουρκία, όπως μας υπενθύμισε η αγαστή συνεργασία και η απόλυτη συμπαράσταση της ελληνικής Κυβέρνησης προς τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Διάσκεψη των Η.Ε. για την Κύπρο.
Η παράταξη και το κόμμα μας, εμπνεόμενη από τέτοιους αγώνες για ελευθερία και δημοκρατία, ανανεώνει τη μνήμη του Πολυτεχνείου ως αναβάπτιση στον αγώνα περιφρούρησης και εμβάθυνσης των δημοκρατικών αρχών και της ελευθερίας του ανθρώπου.